Oma Zurka
Ons idee was : we vragen muzikanten om een stukje zelf gemaakte muziek dat goed in het oor ligt en waar je spontaan de danskriebels van krijgt.
Zijn er mensen die op dat muziekje een dans willen maken, dan publiceren we dans én muziek...
We vroegen Oswald Lauriks om de spits af te bijten. Hij bezorgde ons onmiddellijk 'Oma Zurka'.
Waar het vandaan komt ? Hij vertelt :
In een vorig tijdperk (1996) lanceerde Herman Dewit een oproep in Goe Vollek : hij zocht nieuw gecomponeerde muziek met een authentiek karakter om te bundelen en uit te geven in boekvorm. Ik had toen iets liggen dat ik instuurde én dat geselecteerd werd. Het is een mazurka , dus misschien iets om een dans op te maken ? Enfin, je ziet maar….het moet ook nog ‘klikken’.
Oswald verzorgt sinds jaar en dag de leiding van de muziekgroep 'Kantcee' van de volksdansgroep Jan Pirrewit. Hij was vroeger o.a. lid van volksmuziekgroep Kadans en speelde mee als gelegenheidsmuzikant bij vele andere groepen.
Anderzijds had Johnny Ooye, mee de drijvende kracht achter De Dansgazet, nog een aantal dansideeën in het hoofd.
Een mazurka... ja dat zat er zeker tussen.
Eerst vertelt hij ons iets meer over de mazurka.
Een mazurka is een dans in driekwartsmaat met een extra nadruk op de tweede tel (in tegenstelling tot een wals) en werd door Chopin (1810-1849) geïntroduceerd in de kunstmuziek.
De mazurka is een gestileerde versmelting van drie Poolse volksdansen:
- de mazur, een Slavische dans uit de Poolse provincie Mazurië. Karakteristiek ervoor zijn het gepuncteerde ritme, de melodiesprongen en het wisselend accentueren van de zwakke maatdelen (2de en 3de tel).
- de kujawiak, een langzame draaidans in 3/4 maat uit Kujavië, met sterk versierde melodiek en zonder al te sterke accenten.
- de oberek (instrumentaal) of obertas (vocaal), de snelste Poolse volksdans, een werveldans waarvan het tempo wordt opgevoerd, oorspronkelijk een zeer snelle kujawiak.
Vanaf ca. 1600 was de mazurka bij de Poolse adel geliefd, waarna tot ca. 1900 de dans als gezelschapsdans populair werd in onder andere Frankrijk, Duitsland, Rusland en de Lage Landen. Ook buiten Europa ontstond een traditie tot het componeren van mazurka's. Zelfs op Curaçao werd de mazurka in de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw gedanst op het moment dat een feest het hoogtepunt had bereikt.
De meest gekende dansvorm van mazurka bestaat uit 2 mazurkapassen gevolgd door 2 walspassen (bijvoorbeeld: Wisselmazurka), net als de versie bestaande uit 3 mazurkapassen en 1 walspas (bijvoorbeeld: Mazurka Marin en Jean Biddewit). Minder gekend echter is de dansvorm van 1 mazurkapas, gevolgd door 1 walspas.
In de danscreatie Oma Zurka komt deze vorm uitgebreider aan bod. Na een opbouw - waarbij men als danspaar de specifieke draaibeweging oefent en eigen maakt - versnelt het tempo. Men eindigt in een wirwar van dansparen waarbij het zaak is om tijdens de draaibeweging andere paren te ontwijken.
Geniet er van!
Reactie plaatsen
Reacties