Graag wil ik even verder gaan over het defilé van de klederdrachten te Monçao (Portugal). Niet alleen de hoeveelheid mensen die deelnamen was enorm, evenzeer interessant was de manier waarop het gepresenteerd werd.
Er werden geen dansen gedaan, muziek diende enkel als begeleiding. Het gebruik van bepaalde melodietjes was een signaal om verder te gaan of om te blijven staan. Muziek had dus echt een functie.
Bij ons passeert een stoet door een straat waarbij het publiek aan twee kanten is opgesteld. In Monçao was een plein het centrum van het gebeuren. Daar liep de stoet rond een plein. Hoe verliep deze optocht nu concreet ?
Het eenvoudigste was een rij mensen die passeren in een gezapig tempo. Alle deelnemers hebben een verschillende kledij aan. Laat ons dit systeem A noemen.
Soms liep de rij een aantal passen en keerde zich dan naar het publiek. Dat gaf natuurlijk de gelegenheid om de kledij en accessoires goed te bekijken en foto’s te nemen, waarvan dankbaar gebruik werd gemaakt. De deelnemers defileerden met een brede glimlach. Na een paar tellen, draaiden ze zich terug in de looprichting en gingen een stukje verder, waar ze weer naar het publiek draaiden en even bleven staan. Voor de gemakkelijkheid noemen we dit systeem B.
Een variatie op systeem B is een rij die langskomt, en zich naar het publiek keert. Terwijl ze stilstaan, komt er achter hen een andere rij aan, die ook stilstaat. De twee rijen wisselen van plaats. De eerste rij vervolgt haar weg en rij 2 blijft even staan. Terwijl komt rij 3 er achter door en blijft staan. Rij 2 en 3 wisselen van plaats. Rij 2 vervolgt de weg…
Probleem hiervan is dat je wel over de nodige mensen moet beschikken.
Een andere variatie op systeem B is dat er een rij van de andere kant van het plein komt en deze passeert de rij die in de normale looprichting gaat.
Systeem C zijn twee rijen die passeren (met al dan niet stoppen voor publiek). Op een gegeven moment blijven de 2 rijen staan. Ze maken gebruik van hun accessoires, bv. manden met groenten of fruit die ze wat uitladen of stoffen die ze tonen… Dan komt er een andere rij tussen de twee rijen doorgelopen. Zo krijg je een ‘marktscene’ waarbij de buitenste rijen de tijdelijke rol krijgen van kraampjes en de passerende middelste rij van potentiële klanten. Die keuren bv. de groenten of dingen af op stoffen of goederen. Er kan bv. wat ruzie zijn tussen visvrouwen of een paar marktkramers die luidkeels reclame voor hun zaak maken. Uiteraard is dit iets bij een stoet die regelmatig een tijd stilstaat.
Ook hier geeft de muziek het teken dat alles bijeengeraapt wordt (moet echt kort zijn) en de twee rijen gaan verder. Gegarandeerd heb je de aandacht van het publiek.
Dit alles om maar te zeggen dat in een stoet lopen niet altijd een pijniging moet zijn of een saai gegeven. Je hoeft er niet altijd extra dansen voor aan te leren. Een mand of kruik dragen op je hoofd, een spintol gebruiken enz moet je wel even oefenen maar het geeft direct een ander verhaal.
Het geeft misschien wel nieuwe animo in de groep om rond te kijken voor bruikbare accessoires en andere elementen bij je kledij. Een schort in een andere kleur of model, een jasje in een ander stofje, een sjaal die anders geknoopt wordt, een ander soort hoofddeksel voor mannen…
Heb je niet zoveel inspiratie daarrond, dan kun je alleszins wel eens komen kijken op het Rendez-vous evenement van Danspunt op 11 december waar het thema van kledij zeker aan bod komt.
Hier vind je een korte impressie : https://youtu.be/QNkhuwP1L3o
Reactie plaatsen
Reacties